گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ مجید مجیدی چند روز پیش به عنوان چهره سال هنر انقلاب برگزیده شد. انتخابی که به خاطر ساخت فیلم «محمد رسول الله (ص)» به او تعلق گرفت، هرچند در این انتخاب پیشینه و کارنامه او هم بی تأثیر نبوده. کارنامه ای پر و پیمان و تناور با فیلم هایی که هر کدام بخشی از تاریخ سینمای ایران را رقم زده اند. دغدغه مجیدی در غالب آثارش ترسیم فضاهای کودکانه و نگاهی انسانی و غیرترحمی به فقر است. روزی خودش از قول فروغ فرخزاد گفته بود: «و هیچکس نمیدانست که نام آن پرنده غمگین کز قلبها گریخته ایمان است.»
مجید فعالیتهای هنریاش را -در حوزه تئاتر- پیش از انقلاب شروع کرده بود، اما با پیروزی انقلاب به صورت جدی وارد حوزه سینما شد و فعالیت فیلمسازی خودش را آغاز کرد. مجیدی در سال 59 اولین فیلم کوتاهش به نام «انفجار» را با دوربین 16 میلیمتری و با امکانات حوزه اندیشه و هنر اسلامی ساخت. مجیدی در آن سالها بیشتر قصد داشت به عنوان بازیگر شناخته شود و در چند فیلم هم بازی کرد که «بایکوت» محسن مخملباف یکی از آن فیلمها است که در آن نقش یک کمونیست سرخورده را بازی میکند. مجیدی در سال 70 اولین فیلم بلند خود را ساخت و به صورت حرفهای و مشخص کار فیلمسازی را ادامه داد.
از اتهام سیاه نمایی به مجیدی تا دستوری که رهبر انقلاب دادند
بدوک: نخستین فیلم مجیدی که فضای تلخ و گزندهای دارد. فیلم درباره قاچاق دختران ایرانی به کشورهای عربی است و در یکی از روستاهای سیستان و بلوچستان روایت میشود. فیلمنامه بدوک تجربه مشترک مجیدی و سیدمهدی شجاعی است. فیلم به خاطر نگاه انتقادی که داشت از نظر برخی مسئولان وقت فیلمی سیاهنما تفسیر شد که در سالهای بعد مشکلات زیادی را برای فیلمسازی مجیدی به همراه داشت. مقام معظم رهبری بعد از دیدن این فیلم و اطمینان از بستر واقعی فیلم دستور میدهند که کل مسئولان آن منطقه عوض شوند.
بچههای آسمان: بیتردید بهترین فیلم مجیدی و یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران. «بچه های آسمان» سال 75 ساخته شد و بعد از موفقیت در جشنواره فجر و کسب جایزه بهترین فیلم به عنوان یکی از از ۵ نامزد نهایی جایزه بهترین فیلم خارجی اسکار برگزیده شد. گفته میشود داستان «بچههای آسمان» در کتاب آموزش زبان انگلیسی دوره دبیرستان در ژاپن تحت عنوان «یک جفت کفش» و در ده صفحه همراه با عکسهایی از این فیلم چاپ شده است و خود فیلم در مدارس ايالت نيومكزيكو آمريكا به عنوان يك واحد درسي تدريس ميشود.
مسعود فراستی –منتقد سخت سلیقه سینمای ایران- آن قدر تحت تأثیر این فیلم قرار می گیرد که کتابی را درباره آن منتشر می کند. فیلم توانست تحسین منتقدان داخلی و خارجی و همین طور اقبال مخاطبان را با خود به همراه داشته باشد.
منتقد مشهور آمریکایی: فيلم مجيدي رو به سوي بالا دارد، نه راست و چپ!
رنگ خدا: چهارمین فیلم بلند مجیدی و یکی از اثرگذارترین فیلمهای او که تحسین منتقدان و مخاطبان داخلی و خارجی را برانگیخت. رنگ خدا در ايالات متحده آمريكا از راه فروش در حدود فقط 30 سينما حدود دو ميليون دلار به دست آورد. فیلم جانمایه دینی دارد و گفته میشود برگرفته از آیه 138 سوره بقره در قرآن کریم است. «صبغه الله و من أحسن من الله صبغه و نحن له عابدون». رنگ خدا و کیست نیکوتر از خدا در رنگ و مائیم برای او پرستشگران.
راجرت ایبرت، منتقد فیلم مشهور آمریکایی، سخن خود را در مراسم آغاز نمايش فيلم با «بسم الله الرحمن الرحيم» شروع كرد. او درباره رنگ خدا گفت: «شكی نيست كه نويسنده و كارگردان اين فيلم -كه عنوان آمريكايي آن رنگ بهشت است- مجيد مجيدي، برخلاف بسياري از كساني كه به هنر ديني معروفند و هدفشان تنها تبليغ براي يك ديدگاه و بيتوجهي به ديدگاههاي ديگر است، از اعماق دل خود احساس ميكند كه كارش، تقرب صادقانه به خدا است. فيلم مجيدي رو به سوي بالا دارد و نه راست و چپ.»
باران: باران همانند دو ساخته قبلی آقای مجیدی ،حضور پرافتخاری در جشنواره بسیار معتبر مونترال داشت. بيست و پنجمين جشنواره جهاني فيلم مونترال با اعطا جايزه بزرگ قاره آمريكا براي بهترين فيلم به « باران» ساخته مجيد مجيدي به كار خود پایان داد.
مجيدي كه پيش از اين در سالهاي 1376، 1378 با فيلمهاي «بچههاي آسمان» و رنگ خدا جايزه بزرگ ويژه هيات داوان و جايزه بزرگ قاره آمريكا را از اين جشنواره بزرگ جهاني به ارمغان آورده بود، در كانادا شگفتي ساز شد و براي سومين بار در فاصلهاي كوتاه جايزه اصلي يكي از رويدادهاي سينمايي يازدهگانه برتر جهان را به خود اختصاص داد.
چند سال پیش رجبی از مدیران سابق بنیادسینمایی فارابی خاطرۀجالبی از فیلم «باران» ساخته مجیدی تعریف کرده و گفته بود: «در زمان نمایش این فیلم در آلمان بودم. در آن زمان پاپ در این کشور در پیامی به همه کاتولیک های این کشور از آنها خواست این فیلم را حتما ببینند زیرا این فیلم تمام زیبایی های خداوندی را به نمایش می گذارد.»
تمجید روزنامه لس آنجلس تایمز از مجیدی
آواز گنجشک ها: چند سال قبل آواز گنجشک ها به عنوان یکی از شش فیلم برتر سال ۲۰۰۹ از نگاه هیات ملی نقد فیلم آمریکا انتخاب شد. نمایش این فیلم در خارج از کشور نیز بازتاب های گسترده ای داشت. خبرگزاری فرانسه در زمان نمایش این فیلم در جشنواره برلین درباره این فیلم نوشت: «آواز گنجشکها» همانند فیلم «بچههای آسمان»، که در سال ۱۹۹۹ نامزد بهترین فیلم اسکار شد، بیگناهی و ابتکار کودکان را در مقابله با سختیها و مشکلات زندگی به تصویر کشیده است». روزنامه لسآنجلس تایمز در مطلبی به قلم«بتسی شارکی» در نقد فیلم مینویسد: «شخصیتهای فیلمهای «مجیدی» کودکانی هستند با پدرانی توانگر، خستگیناپذیر، عاشق و دوست داشتنی؛ در این میان نقش مادران اما هرگز از حالات پشتیبان خانواده خارج نمیشود؛ آنها بسیار کارآمد، سختکوش، وفادار و معتقد و عاشق هستند؛ چیزهایی که برای ما (در آمریکا) به عنوان انسانهایی با گسترهای از احساسات، معنایی ندارند.
اولین بازدید رهبر انقلاب از یک فیلم
محمد رسول الله: فیلم سینمایی «محمد رسول الله» از محاصره مسلمانان در شعب ابیطالب آغاز میشود و به پیش از تولد پیامبر اسلام باز میگردد. در این فیلم مخاطب شاهد وقایعی است که پیش از تولد پیامبر اسلام تا ۱۲ سالگی ایشان را در بر میگیرد. صحنههای وفات مادر رسول اکرم در روستای ابواء و صحنههای مربوط به دوران شیرخوارگی و خردسالی پیامبر در روستای سعدیه هم از دیگر بخشهای فیلم است.
در ساخت این مجموعه همچون سایر فیلمهای تاریخی سالهای اخیر ایران نظیر ملک سلیمان از عوامل خارجی و در سطح سینمای روز جهان استفاده شده است. فیلمبرداری این اثر بر عهده «ویتوریو استورارو» و موسیقی متن آن ساخته، «ای. آر. رحمان» است که هر دو از هنرمندان برنده جایزه اسکار به شمار میآیند. همچنین میلژن کرکا کلژاکویچ طراح دکور فرانسوی که قبلاً جایزه «سزار» و «آکادمی فیلم اروپا» و همچنین نامزد دریافت جایزه «اِمی» را در کارنامه خود داشته است، طراحی دکور این فیلم را بر عهده داشته است.
رهبر انقلاب روز چهارشنبه ۱۷ آبان ماه ۱۳۹۱ برای بازدید از صحنههایی از فیلم «محمد رسول الله» به شهرک سینمایی لوکیشن این فیلم بین تهران و قم رفت. این بازدید که اولین دیدار سید علی خامنهای از مراحل تولید یک پروژه سینمایی محسوب میشد، نزدیک به ۶ ساعت ادامه یافت.
«محمد رسول الله» به عنوان نماینده سینمای ایران در جشنواره اسکار سال ۲۰۱۶ میلادی اعلام شد، اما به فهرست نهایی جایزه اسکار راه نیافت.